Samen met Freek en vele anderen op de bühne by #heteherfst

Vandaag mocht ik voor een grote toehoorders speechen. Op de Dam. Met verontruste ouders, met muziek, met kunstenaars en Freek. Een fijne man die weet wat vechten voor de goede zaak is. Het was de Dag van de Verontwaardiging. De NOS was erbij. De sfeer was positief. Want we staan op een kantelpunt in onze maatschappij. Samen met de Occupybeweging Amsterdam en vele anderen hebben we weer een stap gemaakt in mensen bewust te maken dat het menens is.

Hieronder mijn korte speech van twee-en-halve minuut.

Ik had een droom.

Over de toekomst van onze dochter. In een Nederland dat ik respecteerde.

Onze 12-jarige dochter zei voordat ik wegging tegen me: ‘Waarom Pappie, waarom ben ik gehandicapt en al die anderen niet? Pappie, waarom houdt dit kabinet niet van mij. Pappie, waarom moet je altijd weer voor mij vechten? Pappie, dat is toch oneerlijk?

Mijn dochter is ernstig gehandicapt, spastisch, epileptisch en hartpatiënt.

Nederland vindt momenteel het woord Apartheid opnieuw uit. Apartheid is het Afrikaner woord voor “isolement”. Apartheid is uitgevonden in de dertiger jaren. De crisisjaren. Ik zie een parallel.

Deze nieuwe scheiding komt keihard aan bij mensen die geslachtofferd worden door het huidig kabinet. Door de stapeling van bezuinigingen ontstaat een scheiding van werkvoorzieningen, een scheiding van zorg en een scheiding van onderwijs.

De stapeling veroorzaakt dat gehandicapten langzaam uit het zicht van de maatschappij verdwijnen, hun kansen op de arbeidsmarkt zien verminderen en onrendabel worden.

Ik had een droom.

Ik was trots op hoe dit land werd vormgegeven door de solidariteit van haar bevolking. De hele wereld kwam kijken hoe die ‘Hollanders’ hun zorgstelsel geregeld hadden. Obama niet in de laatste plaats.

Ik hoop dat in het Nederland van nu het moreel besef groeit. En dat hiermee deze onzin ophoudt. Ik hoop dat Nederland gidsland kan blijven als het gaat over vrijheid. Over de eigen regie over leven, onderwijs en zorg.

Ik kijk af en toe naar de dingen vanuit de ogen van mijn kind.

Ze stelt zich ontvankelijk op voor alles wat op haar afkomt. Ze is spontaan en durft nog. Haar geluk is verbonden met zelfvertrouwen, zelfwaardegevoel en weerbaarheid. Ik stel voor dat het kabinet Rutte met diezelfde blik naar de toekomst kijkt. Het zou ons land helpen.

Ik had een droom. Mijn dochter heeft nog haar droom. U kunt wel voorstellen welke.