Veranderprocessen:
Kantelen is het verschijnsel dat het ene denkbeeld rustend op een ander denkbeeld zijn balans verliest en toch contact houdt, volgens punten die op een rechte lijn gelegen zijn. (Kantelbron: Wikipedia)
Algemeen: Het denkbeeld of de massa kantelt niet om een bepaalde as als het moment van de uitwendige krachten (gewicht van de boodschap inbegrepen) om die as zodanig is dat het lichaam tegen zijn steunvlak gedrukt wordt. Er vindt geen paradigmashift plaats.
De situatie van een denkbeeld op een eendimensionale ondergrond, met één horizontale activistische kracht kan eenvoudig uitgelegd worden. Bij steeds groter wordende kracht schuift de kracht van het oude denkbeeld steeds richting het contactpunt op. Er treedt dan juist kanteling op. Zie het blok bijvoorbeeld als de bevolking. F als activistische beweging en A als de weerstand van tegenstanders bij innovatie.
Wat bij deze metafoor opvalt is door aan de top te trekken je minder kracht nodig hebt om de verandering in te zetten dan door aan de basis te trekken. Trek je aan de basis, dan ontstaat er wellicht een verschuiving van standpunt maar geen kanteling.
Je kun ook bij kantelpunt A een kuil graven. Anarchisten zijn daar goed in. Door het fundament op deze plek te verzwakken kantelt de massa sneller. Dat heet ondermijnen.
Ook kan de kanteling worden ingezet door continue inslijten aan het fundament door de onderstroom. De rivier vindt dan zijn eigen weg. Dit terwijl de bovenstroom de erosie in de gaten heeft.
Wat natuurlijk wel belangrijk is hoe te zorgen dat de massa zachtjes neerkomt na een beving.
Kanteldenker 