Positieve percepties over mensen met een handicap van BN’ers (politici, opinieleiders, artiesten, cabaretiers, wetenschappers, sporters, topmanagers) zorgen voor versnelling in de verandering naar een maatschappij waar mensen met een beperking kunnen meedoen.
Ik geef twee voorbeelden van negatieve percepties. Met als voorbeeld de campagne van de VVD. De VVD is supporter van de werkende Nederlander en verspreidt dit met de ‘Handen uit de mouwen in plaats van hand ophouden’-campagne. Veel arbeidsgehandicapten die niet kunnen werken voelen zich hierdoor tweederangs burgers. Ze zijn afhankelijk van een financiële bijdrage.
Niet alleen politici, ook cabaretiers gaan weleens de fout in. Klik op de link hieronder, en lees hoe het niet moet … .
Zaal loopt leeg bij cabaretier na grap over handicap
Enorme invloed
BN’ers hebben onbewust veel invloed op hoe de gemiddelde Nederlander denkt over iemand met een beperking. Als BN’ers op een waarderende wijze praten over en omgaan met mensen met een beperking versnelt dit de adaptatie van inclusie bij anderen. Om dit te borgen is inclusief leiderschap nodig. In woord en gedrag.
En empathie is meer dan sec geld inzamelen voor ‘invalide’ kinderen, want niet elke persoon met beperking is hulpbehoevend.
Zorg bijvoorbeeld dat kinderen met een beperking kunnen gaan sporten in dezelfde sportclub als waar anderen sporten. Zorg dat het mogelijk is dat mensen in een rolstoel wel goede plaatsen krijgen bij een concert of voorstelling in plaats van in het verdomhoekje worden geduwd. Zorg dat je eens een leuke actieve foto plaats van iemand in een rolstoel in je krant, en niet altijd het geijkte plaatje van een oudere man in een rolstoel uit de jaren vijftig. Dat soort dingen. Dat moet toch niet moeilijk zijn Mark, Twan, Glennis, Micha, Nazneen, Max en Marjan?
Kanteldenker 