Een kantelgedachte: ‘Mag er weer een kloof tussen burger en politiek?’

Een beetje kloof tussen burger en politicus is helemaal niet erg. Een land besturen doe je nu eenmaal op hoofdlijnen.

Het scheelt een hoop stress voor de overwerkte politicus door niet meer te snel en overal op in te gaan. Op elk akkefietje, zijspoortje en elke boze burgervraag. Maar natuurlijk is oplettendheid geboden voor de gekozen politici. Het blijft goed als ze wantoestanden opmerken en de grote lijn zien vanuit hun torens. Maar let op, hou je dan wel aan een aantal simpele regels. Zeker als je met een oplossing komt voor, ik zal maar zeggen, de toestand in Groningen rond de aardbevingen of welk andere complexe transitie. Vertel de waarheid, tijdig en begrijpelijk. Moffel geen zaken weg die jouw integriteit in twijfel doet trekken, of waarvan jij denkt dat het onbelangrijk zal zijn. Tot zover mijn eenvoudige tip aan de Haagse bestuurders.

Geen politieke spelletjes

Burgers nemen nemen afstand omdat ze de politieke spelletjes en bedrog zat zijn. Ze voelen dat er wordt gemanipuleerd, en dat beloftes niet worden nagekomen. Burgers willen van nature al eigenlijk helemaal geen politiek en al zeker geen gedoe. Ze willen oplossingen en, als politicus kun je het amper voorstellen, daarbij willen burgers best helpen. Gezamenlijk oplossingen zoeken, maar lukt dat niet … dan doen ze het gewoonweg zonder politiek of overheid. Dat zie je bij het ontstaan van broodfondsen en coöperaties.

Oogkleppen

Natuurlijk. Het is in deze tijd dat burgers allang zelf maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. Je ziet het overal. Van energiecoöperaties tot ouderinitiatieven rondom zorg.

Een kantelgedachte voor de overheid. Laat los. Ga eens op flinke afstand staan en kijk hoe prachtig slimme burgers mooie stadse projecten voor elkaar krijgen. Blijf maar eens een tijdje in de eigen achterkamertjes. Afstand creëren tussen politiek en burger. Lijkt me prachtig. Maar de oogkleppen zou ik dan eerder aan de burger schenken.

“Cities have the capability of providing something for everybody, only because, and only when, they are created by everybody.”

Jane Jacobs