5.45 uur. Denderend vliegtuiglawaai zwelt aan en passeert ons huis in de nieuwe groene stad. KLM-machinerie uit Bangkok en Toronto blijkt volgens Flightradar op mijn mobiel. Maar ook Transavia die weer naar Faro en Zakyntos vliegt, volle beschuitdozen met Coronagelukszoekers.
Het lastigvallen van mijn gehoor ben ik niet meer zo gewend het laatste half jaar.

Ook de snelweg dreunt als vanouds en klieft de stad wederom hard doormidden. Schreeuwende motoren als jankende Japanners rijden over de haarvaten via de slagader naar de grootstad om de hoek. Ze mogen weer los. Het hete zinderende weer helpt de bezitters van deze zaterdaghobbies hun gevaarlijke gekte weer op te starten. Met de kop in de wind. Dat hoort bij deze dodelijke sport. De Kawasaki als een soort airconditioning en slagwapen voor de economische zomerforens.
De graaigekte en sterfhuisconstructie van onze wereld die we kenden van voor Corona is opgestart.
Te vroeg wakker. Ik ga nog een half jaar slapen, zucht de aarde.