Kafka in het klein: De nieuwe elektrische rolstoel, van Het Kastje Naar De Muur

‘Ja’, zei Van het Kastje, de ambtenaar eerste klasse. ‘Regels zijn regels. Creativiteit is niet aan ons besteed. En nog minder aan de bedrijven die door ons zijn ingehuurd. Als zij zich niet aan de regels houden is het hek van de dam. De Muur is er niet voor niets. Maar verder heb ik heb hier geen ambtelijke bemoeienis over.’

Oktober 2011
‘Tja’, zegt de ouder. De rolstoel had volgens ons helemaal geen snelheidsbeperking. Onze dochter reedt in haar vorige leenrolstoel al een klein jaar lang zonder problemen met een gangetje van ruim 10 km/uur door de stad. Maar omdat er een verlaagde stoel op is gezet door meneer De Muur en de snelheidsbegrenzer vergeten is aan te passen gaat hij nu maximaal 2 kilometer per uur. Als ik honderd meter richting supermarkt wandel is mijn dochter al 60 meter achter me. Als ze een weg oversteekt, kan ze niet snel weg komen als er een bus aan komt stormen. Dat is toch niet normaal?’

‘Ja’, zei de heer De Muur, de servicemonteur van de stoel van de rolstoel,. ‘Ik kan u niet helpen. Ambtenaar Van het Kastje gaat over de snelheid van uw dochters rolstoel. Hij mag niet harder dan is afgesteld, een paar kilometer per uur. Heeft te maken met de regelgeving van uw gemeente.’

November 2011
‘Tja’, zegt de heer Naar, de servicemonteur van het elektrisch onderstel. U moet toestemming van Van het Kastje hebben. Anders mag ik niets aanpassen. Regels zijn er niet voor niks. Dat is nu eenmaal zo.’

‘Maar,’ zegt de ouder, nog steeds rustig, na de zoveelste keer dat een servicemonteur van het onderstel van de rolstoel langs is geweest om de stoel te repareren omdat het hoog/laag systeem het niet meer deed en het rijdend hulpmiddel nog steeds niet sneller ging dan 2 kilometer per uur. ‘Daar gaan de ouders toch over.’

‘Maar,’ zegt de ouder, nog steeds rustig, na de vierde keer dat er een andere monteur langs kwam voor het kantelsysteem van de stoel. Dat alweer niet werkte. ‘Daar gaan de ouders wel over. Haalt u gewoon die vergrendeling eraf. Want wij zijn verantwoordelijk voor ons kind. En we hebben een op afstand bedienbare noodknop, voor het geval dat, dus geen probleem.’

December 2012
‘Dus,’ zegt de geërgerde ergotherapeut tijdens afspraak nummer 5. ‘We maken een afspraak op het revalidatiecentrum met de servicemonteur, kijken wat ik kan betekenen.’

‘Ja’, zei de heer De Muur, de servicemonteur van de stoel van de rolstoel op de afspraak bij het revalidatiecentrum. ‘Ik kan u niet helpen. Ambtenaar Van het kastje gaat over de snelheid van uw dochters rolstoel. Hij mag niet harder. Dat is een regel. Heeft waarschijnlijk te maken met de verordening per gemeente.’

‘Maar,’ zegt de ouder. ‘De rolstoel had helemaal geen begrenzing op snelheid, want deze gloednieuwe rolstoel heeft een krachtige motor, ABS, stabiliteitsfunctie, als hij nu rijdt staat hij eigenlijk al stil. Een slak kan sneller. Serieus. Het is fout gegaan omdat door servicemonteur 1 de stoel verlaagt is en servicemonteur 2 het onderstel niet heeft aangepast.’

‘Tja,’ zegt servicemonteur Muur, dat moet ik met de servicemonteur Naar van het onderstel overleggen. ‘Ik kan nu niets doen, ik heb niet de juiste gegevens en afstellingen. Ik heb daar meetapparatuur voor nodig. Maar u hebt in ieder geval ook nog toestemming nodig van de heer Van het Kastje. Ik maak graag een afspraak met u om de stoel dan op te halen. Schikt 15 februari? Dan krijgt u hem 18 februari terug. Maar regelt u dan de toestemming van ambtenaar Van het Kastje.

‘Verdorie,’ zegt de ouder. ‘Het Kastje heeft hier niets mee te maken, maar ik ga nu bellen, want ik zie door de bomen het kastje niet meer.’

… ‘Ja’, zegt Van het Kastje, de ambtenaar eerste klasse. ‘Regels zijn regels. Creativiteit is niet aan ons besteed. En nog minder aan de bedrijven die door ons zijn ingehuurd. Als zij zich niet aan de regels houden is het hek van de dam. De muur is er niet voor niets. Maar verder heb ik heb hier geen ambtelijke bemoeienis over.’ …

Vrijdag 27 januari: Nabrander: binnen een dag na deze blog belde de bovenbaas van de ambtenaar eerste klas. Verschillende politici en collega’s lazen deze blog. De leverancier(s) in kwestie moet(en) als de wiedeweerga de rolstoel ophalen, maken, versnellen en spic en span weer terugleveren. Inktzwarte humor werkt hoopt de ouder.

Maandag 30 januari
Maar het gaat verder. Het is een week na het schrijven van de blog.

‘Ja,’ zegt hoofdservicemonteur van grote verdienste en probleemoplosser 1ste klas. ‘Ik word probleemeigenaar. Het is een uitermate vervelend probleem. Ik kom woensdag a.s. de stoel ophalen. Ons bedrijf zit naast bedrijf van servicemonteur Muur van de stoelopbouw en ik heb goede contacten met leverancier Naar van het elektrieken onderstel.’

Woensdag 1 februari
‘Hallo’, zegt de hoofdservicemonteur van grote verdienste en probleemoplosser 1ste klas op woensdagmiddag bij ons thuis. ‘Leg het allemaal nog eens goed uit, dan kan ik alles voor u gaan oplossen.’

‘Nou,’ zegt een weer blije ouder. ‘Het zit zo. De stoel kan niet sneller dan 2 km per uur. Hij kan niet meer kantelen. Dat is het eigenlijk. Onze dochter wil graag kunnen kantelen, omdat ze last van haar rug heeft, maar ook lekker buiten minstens 10 km per uur rijden als alle andere kinderen uit haar klas.’

‘Nou, dat kantelen kan ik wel verhelpen.’ Zegt de hoofdservicemonteur van grote verdienste en probleemoplosser 1ste klas. Maar sneller dan 7,5 km per uur kan niet. Niet met deze electromotoren. Deze stoel kan 7,5 km per uur. Hij staat niet op 100 procent afgesteld. Maar het probleem is ook dat hij dat niet mag, omdat het een lowrider is. En vanwege de lage stand van de voetensteunen kan hij niet harder dan 2 of 3 km per uur. De lage binnenhuissnelheid. Harder is levensgevaarlijk voor uw dochter.’

‘Maar’, zegt de ongelukkiger kijkende ouder. ‘Wie heeft deze electromotoren dan besteld. Wij niet. Wij hebben het nooit gehad over 7.5 km/uur. Wie heeft deze lowrider geadviseerd? Als we geweten hadden dat hij door deze voetensteun van de stoelleverancier maar 2 à 3 km per uur gaat hadden we andere keuzes gemaakt? Waarom een onderstel leveren dat eigenlijk niet past bij de stoelopbouw?’

‘Tja,’ zegt de hoofdservicemonteur van grote verdienste en probleemoplosser 1ste klas. Het is een fout geweest in de keten. Er is geen belletje gaan rinkelen bij de stoelfabrikant toen hij de stoel met de te lage voetensteun op de erg lage lowrider monteerde, hij had moeten beseffen dat dit niet kan. Er is ook geen lampje gaan branden bij ons. En wat betreft de motoren? De ambtenaar 1e klas heeft waarschijnlijk zelf gekozen uit de varianten zonder u daarin te kennen. Die 7,5 km/uur electromotoren schelen namelijk wel honderden euro’s i.v.m. met de snellere motoren die voor uw dochter veel geschikter waren voor buiten. Maar aan die snellere motoren heeft u nu niets aan, omdat de stoelopbouw er voor zorgt dat door de laag/hoogsensor hij nooit harder gaat dan 2 à 3 km/per uur. Dus u heeft eigenlijk een heel andere elektrische stoelopbouw nodig. En een ander stoelonderstoel.’

‘Ooh,’ slaakt de ouder in opperste staat van verwondering. ‘En het is ook nog een probleem dat in de keten had moeten opgelost door alle leveranciers en door de ambtenaar eerste klasse. Het lijkt wel Kafka! Ooit gehoord van ketenregie, of vraagsturing?’

‘Ja,’ zegt de hoofdservicemonteur van grote verdienste en probleemoplosser 1ste klas. ‘Het probleem van de snelheid van maar 2 à 3 km per uur moeten wij oplossen met een nieuwe hoog/laagsysteem. En het maken van het kantelsysteem voor de kanteling. En ook andere voetsteunen, dat helpt ook. Het is momenteel echt levensgevaarlijk om uw dochter met deze lage stand te laten rijden. Snel of langzaam. Ze kan verongelukken. Het probleem van de maximum snelheid van 10 km per uur moet u oplossen met de ambtenaar 1ste klas. Er zijn elektromotoren onder gezet die langzamer gaan dan u had verwacht. En andere motoren kosten duizenden euro’s. Daar moet de ambtenaar toestemming voor geven. En deze stoel is een paar maanden oud. Dus dat zal wel een probleem worden. Maar als uw dochter over 7 jaar 20 is, kunt u weer een andere rolstoel uitzoeken en het meteen goed doen met deze kennis.’

De ouder heeft de ambtenaar eerste klasse nog niet gebeld. Eerst maar eens afwachten op de rapportage van onze probleemoplosser. Voor vrijdag worden we gebeld. En de reactie van de ambtenaar durf ik niet te voorspellen. Je kunt ze maar beter te vriend houden. Ik doe een voorschot. Maar hoopt het niet: … ‘Ja’, zegt Van het Kastje, de ambtenaar eerste klasse. We zijn in de gemeente bezig met de kanteling. Vraaggestuurd werken. Aan de keukentafel bij de klant. Daar over de voorzieningen praten. Het kantelmechanisme weer repareren, dat kunnen we als de beste. Dus dat kunnen we voor uw dochter’s rolstoel regelen. Voor het andere probleem moet u een nieuwe aanvraag doen ben ik bang.’

Vrijdag 3 februari
De probleemoplosser heeft de rolstoel teruggebracht uit zijn werkplaats in Heerenveen. Het kantelmechanisme is gemaakt. De rolstoel kan weer 7,5 km per uur. Maar dat is alleen maar haalbaar door gekanteld (met de stoel 35 graden achterover) te rijden. Dat is niet prettig, maar het is tenminste wat. De probleemoplosser geeft nogmaals toe dat er een goede oplossing moet komen. Daartoe zal hij aan zijn baas en aan de ambtenaar eerste klas rapporteren. Voor de zekerheid nemen wij maandag ook nog contact op met de gemeente. Want voordat je het weet ligt het verslag van de probleemoplosser ergens tussen het kastje en de muur. In het bos waar de bomen niet te zien zijn. Plots de telefoon. De ambtenaar 1e klas belt. Afspraak gemaakt. Voor 13 februari. Benieuwd.

Maandag 13 februari
De ambtenaar eerste klasse is samen met de accountmanager en monteur van de leverancier van de rolstoel bij ons thuis geweest. Drie man/vrouw sterk. Dat geeft de burger moed. Er zijn steevaste afspraken gemaakt. De electromotoren worden vervangen naar 10 km per uur motoren. Er is iets in de zomer verkeerd gegaan bij een aantal Almeerse rolstoelen vanuit de fabriek uit Zweden. Deze verbetering valt onder de garantie. Verder wordt de stoel ruim 5 centimeter verhoogt. Dit zorgt ervoor dat de stoel niet tegen opliggende stoeptegels stoot. Want dat veroorzaakte bij hogere snelheid levensgevaarlijke situaties. De verbeteringen worden binnen een paar weken gedaan. We worden volgende week gebeld voor een afspraak. Deze oplossingen zijn definitief en precies wat we willen. De ambtenaar eerste klas en de accountmanager hebben het blog gelezen. En begrepen onze frustratie. En waardeerden de humorvolle opsomming in deze blog. De oplossing die nu is gekozen lijkt tot volle tevredenheid. Benieuwd of we over een maand een eindproduct hebben waar dochter ook tevreden mee kan blijven rondtoeren. Zodat ze zichzelf in en rondom ons huis en in Almere kan redden. Vingers gekruist en vertrouwen in een goede afloop. En hopelijk hebben we er allemaal wat van geleerd.

Nabrander:
Het is nu 1 april. Ruim 6 weken later. We hebben na vorige gesprek bij ons thuis nog niets gehoord. Maandag maar weer eens in de telefoon klimmen. Want het blijft nog steeds een gevaarlijke situatie met de lage stand van de rolstoel.

De bewuste elektrische rolstoel van Permobil is gloednieuw, de leverancier is Welzorg, de opbouw is van Adremo, de ambtenaar is van de Gemeente Almere. En er is nu al 6 keer een servicemonteur langs geweest. Een servicemonteur van Welzorg 3x, de servicemonteur van 2x Adremo en de servicemonteur van Permobiel. Er is 2x met de ergotherapeut gesproken en binnenkort met de ambtenaar eerste klasse. Benieuwd of het kantelmechanisme, de hoog/laagstand en de snelheidsbegrenzer wordt aangepakt. We verwachten het niet. We gebruiken nu de handbewogen rolstoel. Die gaat zomaar 5 kilometer per uur. En met een beetje duwen wel 10 kilometer per uur. Goed voor onze conditie. Maar dochter blijft boos, als je 13 bent wil je onafhankelijk zijn van je begeleider. Zelfstandig ergens naar toe kunnen rijden. Meneer Kafka, u bent bedankt.

Gelukkig hebben we niet langer dan 6 weken hoeven wachten totdat we verblijd werden met het nieuws dat er een nieuw onderstel was gearriveerd.