Platlanders in Almere: een vrolijk verhaal

Het is provinciale verkiezingsavond in het stadhuis van Almere. Hordes journalisten rennen buiten achter Geert Wilders aan die uit het zwart arriveert. De polderwind blaast een akelige storm in mijn haren. Het weerwater oogt donker en diep, maar vooral weer, veel weer. Ik zie opvallende gebouwen naast het water verschijnen. 

Meervormige gestalten lopen achter de grote leider. Scharnierend langs blokkendozen met tochtige gaten als geopende kuisheidsgordels, postmoderne Berlijnse muren, ritmisch afgewisseld met torenhoge gebouwen, wanstaltige erecties en omhoog prangende borsten. Ego-vol aandacht vragend. Het blob-tijdperk beleeft een vulkanische uitbarsting. En als dat nog niet alles is. Erupties van glas, aluminium spreken van een rechthoekige samenleving. Het Almeerse platland. Lustige koopgoten en ondergrondse sloopgoten. War of the Vinex.

Ik volg de lawaaïge groep camera- en microfoondragers. De overwinningsroes van de vrijheid vindt zometeen plaats in de benedenwereld. Verboden terrein voor het reguliere volk, dat schimmenrijk van Hades. Diep in de Limburgse look-a-like mergelgrotten van glooiland. Het onderland van winkelketens en projectontwikkelaars. Rabbithill en Watership Down.  Afrekenen bij Charon. Legoworld en Horrorworld gekloond, met als resultante pretpark Vinex.

Het Wassenaar van de lage middenklasse. Thuishaven van de Platlanders. Ideaal prooivolk. Het imperium van kasteelheer Frankenstein is weer, vooral weer, veel weer. Hij bestiert zijn Teletubby-heuvel vanuit de ruïne van ideeënloosheid. Een-dimensionaal. Een laatste stuiptrekking. De architectuur in de tijdgeest van de jaren ’30 morft naar een ongekend beeld. Krampachtig houdt Den Haag haar kleinkind vast. Lost in Transition.

Zwetend schiet ik wakker. Een nachtmerrie? … Ja … Gelukkig, mijn fijn Almere is er nog. Stad van de onschuld, stad met kansen, stad van klein geluk, gereed voor de hink, stap, schaalsprong naar de Floriade. En we kunnen het. Onze schouders op een positieve manier onder de stad zetten. Dat weten de Almeerders allang. Leuke mensen allemaal. De laatste pioniers van delta Nederland. Stoere vrouwen en mannen, niet bang om van het lelijke eendje een mooi jonge zwaan te maken. Nu nog de enge droom verjagen. Helpt een dosis groene cultuur?

(reblogged)